Ἡμερήσια ἀρχεῖα: Δεκεμβρίου 24, 2010

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Υπηρέτρα

Την εσπέραν της παραμονής των Χριστουγέννων του έτους… η δεκαοκταέτις κόρη, το Ουρανιώ το Διόμικο, μελαγχροινή νοστιμούλα, εκλείσθη εις την οικίαν της ενωρίς, διότι ήτο μόνη. Ο πατήρ της, ο ατυχής μπαρμπα-Διόμας, αρχαίος εμποροπλοίαρχος πτωχεύσας, όστις κατήντησε να γίνη πορθμεύς … Συνέχεια

Ἀναρτήθηκε στὸ Διήγημα, Παπαδιαμάντης | Σχολιάστε

Ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους…

Και ήρθε ο ναύαρχος Ντερνύς πρωτύτερα. Πήγα και το᾿ ᾿καμα βίζιτα και μου είπε ότι εγώ δεν «θα μπορέσω να πολεμήσω τον Μπραϊμη. Του είπα «Τέτοιες συνθήκες δεν έκαμα όταν έφυγα από το Νιόκαστρο ότι δεν είχα ζαϊρέ εκεί και … Συνέχεια

Ἀναρτήθηκε στὸ Ιστορία | 3 Σχόλια

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Το Χριστόψωμο

Μεταξὺ τῶν πολλῶν δημωδῶν τύπων, τοὺς ὁποίους θὰ ἔχωσι νὰ ἐκμεταλλευθῶσιν οἱ μέλλοντες διηγηματογράφοι μας, διαπρεπῆ κατέχει θέσιν ἡ κακὴ πενθερά, ὡς καὶ ἡ κακὴ μητρυιά. Περὶ μητρυιᾶς ἄλλωστε θὰ ἀποπειραθῶ νὰ διαλάβω τινά, πρὸς ἐποικοδόμησιν τῶν ἀναγνωστῶν μου. Περὶ … Συνέχεια

Ἀναρτήθηκε στὸ Διήγημα, Παπαδιαμάντης | Σχολιάστε

Καλά Χριστούγεννα σε όλους…

Ἀναρτήθηκε στὸ Uncategorized | 2 Σχόλια

Το χρονικό της υποταγής: Ποιοι, πώς και γιατί κάλεσαν το ΔΝΤ

Οι προφάσεις της κυβέρνησης ότι αναγκάστηκε να αποδεχτεί το Μνημόνιο κάτω από την πίεση των πραγμάτων, ότι ήταν αναγκαίο προκειμένου να εξασφαλίσει η χώρα τα δανεικά που χρειαζόταν και ότι για όλα φταίνε οι άλλοι πάσχει ολοένα και πιο σοβαρά. … Συνέχεια

Ἀναρτήθηκε στὸ Πολιτική | 1 σχόλιο

Κώστας Βάρναλης – Τα Χριστούγεννα του Παπαδιαμάντη

Ο ουρανός έβρεχε διαρκώς λεπτόν νερόχιονον, ο γραίος αδιάκοπος εφύσα και ήτο ψύχος και χειμών τας παραμονάς των Χριστουγέννων του έτους… Ο κυρ Αλέξανδρος είχε νηστεύσει ανελλιπώς ολόκληρον το Σαρανταήμερον και είχεν εξομολογηθεί τα κρίματά του (Παπά-Δημήτρη το χέρι σου … Συνέχεια

Ἀναρτήθηκε στὸ Διήγημα | Σχολιάστε

Φώτης Κόντογλου – Παραμονή Χριστούγεννα

  Κρύο τάντανο ἔκανε, παραμονὴ Χριστούγεννα. Ὁ ἀγέρας σὰ νά ῾τανε κρύα φωτιὰ κι ἔκαιγε. Μὰ ὁ κόσμος ἤτανε χαρούμενος, γεμάτος κέφι. Εἶχε βραδιάσει κι ἀνάψανε τὰ φανάρια μὲ τὸ πετρόλαδο. Τὰ μαγαζιὰ στὸ τσαρσὶ φεγγοβολούσανε, γεμάτα ἀπ᾿ ὅλα τὰ … Συνέχεια

Ἀναρτήθηκε στὸ Διήγημα | Σχολιάστε