Ἀρχεῖα κατηγορίας: Σολωμός

Καθαρότατον ἥλιο ἐπρομηνοῦσε τῆς αὐγῆς τὸ δροσάτο ὕστερο ἀστέρι, σύγνεφο, καταχνιά, δὲν ἀπερνοῦσε τ’ οὐρανοῦ σὲ κανένα ἀπὸ τὰ μέρη καὶ ἀπὸ κεῖ κινημένο αργοφυσοῦσε τόσο γλυκὸ στὸ πρόσωπο τ’ ἀέρι, ποὺ λὲς καὶ λέει μὲς στῆς καρδιᾶς τὰ φύλλα … Συνέχεια →

Τὸ Μεσολόγγι ἔπεσε τὴν ἄνοιξη· ὁ ποιητὴς παρασταίνει τὴν Φύση, εἰς τὴ στιγμὴ ποὺ εἶναι ὡραιότερη, ὡς μία δύναμη, ἡ ὁποία, μὲ ὅλα τ᾿ἄλλα καὶ ὑλικὰ καὶ ἠθικὰ ἐνάντια, προσπαθεῖ νὰ δειλιάσῃ τοὺς πολιορκημένους· ἰδοὺ οἱ Στοχασμοὶ τοῦ ποιητῆ: Ἡ … Συνέχεια →

Ο Ποιητής απευθυνόμενος στο Σοφολογιώτατο: Δὲν ὑποφέρεσαι πλέον! Ἐσεῖς, ἐσεῖς θέλει σηκώσετε τοὺς ἰδίους στύλους, ὁποῦ ἔστησε περνώντας ἀπὸ τὴν Παλαιστίνην ὁ Σέσωστρις! δὲν ὑποφέρεσαι πλέον! Ἐσὺ ὁμιλεῖς γιὰ ἐλευθερία; Ἐσύ, ὁποῦ ἔχεις ἁλυσωμένον τὸν νοῦν σου ἀπὸ ὅσες περισπωμένες … Συνέχεια →

Φλογάτη, γελαστή, ζεστή, ἀπὸ τ᾿ ἀμπέλια ἀπάνωθεν ἐκοίταγε ἡ σελήνη – κι ἀκόμα ὁ ἥλιος πύρωνε τὰ θάμνα, βασιλεύοντας μὲς σὲ διπλὴ γαλήνη· βαριὰ τὰ χόρτα, ἱδρώνανε στὴν ἀψηλὴν ἀπανεμιὰ το θυμωμένο γάλα, κι ἀπὸ τὰ κλήματα τὰ νιά, ποὺ … Συνέχεια →

(Από το Σχεδίασμα Γ)           Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη, κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκειά της ώρα, και μες στη σκια που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσχους ανάκουστος … Συνέχεια →